Wielu ludziom sprawia przyjemność spacerowanie ulicami Hiszpanii. Pierwszą zauważalną różnicą sprawiającą, że hiszpańskie ulice są wyjątkowe, jest egzotyczna roślinność je porastająca. Możecie tutaj zobaczyć kwiaty, takie jak hibiskusy, plumerie, strelicje, oleandry oraz różnego rodzaju palmy. Swoimi żywymi kolorami upiększają przestrzeń miejską np. Malagi i Granady.
Drugim wyróżniającym się elementem zabudowy miejskiej Andaluzji są budynki. Zazwyczaj każde duże miasto posiada charakterystyczne obiekty tak zwane ”landmarki”, z którymi jest kojarzone przez turystów i które bardzo często pojawiają się na pocztówkach. W Maladze takimi miejscami są m.in. katedra, twierdza Alcazaba, zamek Gibralfaro, port oraz Plaza de la Constitución. Jednak budynki w Maladze są unikatowe, nie ze względu na ilość odwiedzających je turystów, lecz ze względu na pokrywające je kolorowe płytki.
Cienkie ceramiczne płytki pokryte błyszczącym szkliwem o gładkiej lub perforowanej powierzchni nazywane są azulejos. Ich kształt zazwyczaj jest kwadratowy lub prostokątny, ale można także zobaczyć płytki o gwieździstym kształcie. Kafelki istnieją w wielu kolorach, lecz najbardziej tradycyjne są biało-niebieskie.
Azulejos używano do tworzenia pięknych mozaik składających się od kilku do kilkunastu elementów. Kompozycje te ozdabiały całe ściany i podłogi pałaców oraz pojawiały się jako element dekoracyjny w ogrodach, klasztorach i kościołach. Wykładano nimi także ściany mieszkań, między innymi ściany w korytarzach, kuchniach jak i również w miejscach użyteczności publicznej, by zapewnić higienę.
Najczęściej pojawiającymi się motywami na kafelkach były sceny mitologiczne, historyczne oraz z ikonografii religijnej. Popularne było także wykorzystywanie elementów geometrycznych oraz roślinnych w celu ożywienia i urozmaicenia różnych powierzchni, na których się one pojawiały. Płytki stały się ekspresyjnym wyrazem sztuki, który zwiększał estetykę budynków. Istnieje kilka sposób produkcji płytek i technik ich ozdabiania.
Zostały one opracowane i wprowadzone przez Maurów na Półwyspie Iberyjskim. Szczególną popularnością cieszą się one w Portugalii oraz Hiszpanii. Istnieje prawdopodobieństwo, że nazwa azulejos pochodzi od arabskiego słowa azzelij (lub al zuleycha, al zuléija, al zulaiju, al zulaco), co oznacza mały gładki kamień. Druga teoria głosi, że słowo azulejos pochodzi od hiszpańskiego i portugalskiego słowa azul oznaczającego kolor niebieski. Duża ilość płytek produkowanych w Portugalii miała właśnie taki kolor.
Na ulicach Malagi możemy spacerować po chodnikach wyłożonych brązowymi oraz beżowymi płytkami. W Polsce używa się kamiennego bruku, kostki betonowej lub płyt betonowych do wyłożenie chodników. Klatki schodowe w wielu budynkach w Hiszpanii są ozdobione kolorowymi płytkami.
Co ciekawe, znak z nazwą naszej szkoły językowej – Centro Internacional de Lengua Española jest kolorową kompozycją skadającą się z małych kwadratowych płytek. Znajduje się on przy drzwiach wejściowych do budynku szkoły.
Mając więcej czasu wolnego warto wybrać się do Granady, gdzie znajduje się fabryka produkująca orientalne ceramiczne płytki. Znajdziecie w niej niezliczoną liczbę kolorów, wzorów oraz kształtów kafelek. Z trudnością przyjdzie Wam podjęcie decyzji o wyborze tylko jednej płytki. Po wizycie w fabryce, warto pospacerować wąskimi, krętymi uliczkami w dzielnicy Granady – Albacín. Znajduje się tam mnóstwo białych budynków ozdobionych ceramicznymi płytkami oraz talerzami.
